مجاز لغویمجاز لغوی، استعمال لفظ در معنای غیر حقیقی، به قرینه لغوی می‌باشد. ۱ - تعریفمجاز لغوی، عبارت است از استعمال لفظ در غیر معنای موضوع له، به جهت قرینه لغوی؛ به بیان دیگر، هر گاه لفظی در معنایی به کار رود که در عرف اهل لغت، به عنوان معنای مجازی شناخته می‌شود، به آن مجاز لغوی می‌گویند، مانند:استعمال لفظ «اسد» در رجل شجاع . [۱]
زحیلی، وهبه، اصول الفقه الاسلامی، ج۱، ص۲۹۳.
[۲]
محمدی، ابوالحسن، مبانی استنباط حقوق اسلامی یا اصول فقه، ص۳۴.
۲ - پانویس
۳ - منبعفرهنگنامه اصول فقه، تدوین توسط مرکز اطلاعات و مدارک اسلامی، ص۶۹۵، برگرفته از مقاله «مجاز لغوی». رده‌های این صفحه : مجاز
|